Ze is onze speeltuin, ze geeft ons te eten. Ze laat ons met slakkengang de aarde ontdekken.

Ze lest onze dorst, ze voedt onze angst. Met verwondering staren we in haar peilloze dieptes.

In haar tegenstrijdigheden zoeken we naar logica en begrip. We ontmoeten onszelf in haar onvoorspelbaarste uur.

Met haar beweging worden we één. We geven ons over aan de grillen van haar ziel.

Ze overrompelt ons, bewaakt ons. We mogen delen in haar overvloed.

Het leven in haar brengt tranen op onze wangen. Haar zout en dat uit onze ogen maken ons oneindig sterk verbonden met elkaar.

Ze geeft ons vrienden die begrijpen wat ons bezielt. Ze lacht gul om de levens die ze op haar schouders draagt.

Haar ritme bepaalt ons humeur. Haar oneindige blauw geeft ons reizende leven kleur.

We hebben ontzag voor haar onverwachte wendingen. Proberen onszelf te begrijpen in de waan van haar dag.

Ze laat ons ont-moeten, onthaasten en onthullen. Ze deelt haar schoonheid als wij weerloos zijn.

Ze is geen persoon, geen mens of dier. Toch lijkt ze met de spiegel die ze ons voorhoudt een karakter van vlees en bloed.

We proberen haar elke dag opnieuw te lezen en te begrijpen. Maar moeten nederig bekennen dat ze altijd onze meerdere zal zijn.

We bereizen haar en zijn haar dankbaar. Dat ze ons varende huis met ons liefste bezit gedoogt en beschermt.

Wij omringen haar met liefde, zij geeft ons die van haar.

Happy World Ocean Day to you, onze oceaan! 🙏