Dag 13, 30/05, Lat 01.05S, Lon 090.56W, afgelegd: ongeveer 1000 mijl. Nog ruim 3000 mijl te gaan. 

Klinkt als de titel van een avonturenboek toch? Klopt ook wel een beetje. Na een lange, lastige overtocht van 12 dagen vanuit Panama kregen we land in zicht. Galapagos! Archipel van zeeleeuwen, schildpadden, haaien, leguanen en pinguïns. 

Helaas niet voor ons want door Covid-19 mochten we daar ook niet aan wal. Maar daar kwamen we ook niet voor. We mochten een noodstop van 12 uur maken om onze dorstige dieseltank te vullen en verse groenten en fruit in te slaan. We voeren nog steeds samen op met Sanne en Rik van de Incentive uit het Limburgse Kessel. Superfijn om deze tocht min of meer samen te ervaren! 

Van nood naar feest

Maar wat begon als een noodstop ontaardde al snel in een ware feeststop! Begroet door dolfijnen en zeeleeuwen voeren we de ankerbaai binnen. Eerst bezoek van een maanmannetje, eh.... dokter. Onherkenbaar gekleed in een wit pak met 3 haarmutsen en 3 mondkapjes op, nam ze ons met haar gehandschoende handen de temperatuur, hartslag en bloeddruk. 

Na gezond te zijn bevonden, hoe kan het anders na 11 weken in quarantaine, mochten we aan Gian Carlos, werknemer van een agent die we hadden ingeschakeld, ons boodschappenlijstje voor diesel en eten overhandigen. Onze bestelling zou de volgende dag geleverd worden waarna we onze tocht konden vervolgen. Super service van zeer warme en vriendelijke mensen. 

Die avond kregen we bezoek van de bemanning van de enige andere zeilboot op het eiland. Onder het genot van een heus ambachtelijk op Galapagos gebrouwen biertje wisselden we verhalen uit met Steve, Claire en Luca. Wat een welkom! 

Een stukje thuis in de Pacific

Het hoogtepunt kwam de volgende dag langszij. Er bleek een Nederlands bergingsschip in onze baai te liggen met daarop een Texelse boordwerktuigbouwkundige! Prompt werden we uitgenodigd voor een barbecue. Gelukkig hadden we inmiddels toestemming gekregen 36 uur te blijven dus met veel plezier stapten we aan boord van de Koole 42 die, zodra de Corona maatregelen wat versoepeld zijn, op Galapagos een gezonken schip komt bergen. Het werd een memorabele avond met heerlijk eten (verzorgd door een heuse kok) en drinken, geweldig gezelschap en veel dans en gezelligheid. 

De noodstop op Galapagos werd zo een memorabele 36 uur in onze Pacific crossing. Eentje die we nooit zullen vergeten! 

Inmiddels hebben Texel en Kessel het ruime sop weer gekozen en zetten we nu rechtstreeks koers naar Marquesas. Met een heerlijke wind in de zeilen blazen we daar hopelijk in een dag of 25 naar toe. Tot de volgende update!