Het bezoek is vertrokken, de taart opgegeten, de afwas gedaan. Linde ligt in bed vergenoegd om zich heen te kijken. Ik ga er even naast liggen om te kletsen. Het was een bijzondere dag, Lindes 14e verjaardag. We vierden het precies een week nadat we na een zeiltocht van 42 dagen over de Grote Oceaan op Nuku Hiva waren aangekomen. Wat geef je een 14-jarige die net 4400 zeemijlen van Panama naar de Marquesas eilanden heeft afgelegd over de grootste oceaan ter wereld? Die stormen heeft doorstaan. Die verveling heeft weten te verslaan. Die haar kleine 4-jarige zusje al die tijd heeft weten uit te staan. Wat kun je zo’n stoere en dappere puber nog geven?

Persoonlijke cadeaus

Het verjaardagsbezoek weet het antwoord. Rik en Sanne van onze bevriende boot Incentive brengen een eigen kunstwerk mee. Een lang soort boon die hier aan de bomen groeien en waar Sanne met al haar creativiteit de mooiste bloemen en versieringen en Lindes naam op heeft geschilderd. Het kan zo in een galerie. 

Arianne en Michiel van een andere bevriende boot Joy brengen een ambachtelijke reep plaatselijk gemaakte chocolade mee. Het is prachtig verpakt in een zelfgenaaid stoffen zakje met kleurrijke linten die nog afkomstig zijn van de San Blaseilanden waar we een half jaar geleden samen een aantal weken doorbrachten.

Lindes nieuwe Zwitserse vriendin Elina van de boot Olena komt taart eten en heeft speciaal voor Linde een portemonneetje gemaakt van een leeg melkpak. Van ons krijgt ze een paar plaatselijk gemaakte oorbelletjes in de vorm van de Tahiti bloem en een gedicht. 

En misschien wel het allermooiste cadeau komt van onze zeilvrienden van de Nausica en Hera. Zij zijn inmiddels weer samen in Nederland en hebben speciaal voor Lindes verjaardag hun huis versierd terwijl ze een hilarisch filmpje hebben opgenomen ter ere van haar verjaardag. De tranen biggelen ons over de wangen terwijl we naar hun gezang luisteren.

Onbetaalbare herinneringen

Linde is de hele dag het stralende middelpunt. ’s Avonds in bed kijkt ze om zich heen en ze pakt het boekje erbij dat haar nichtje Sophie voor haar maakte. “Mam, wat raar eigenlijk dat je in Nederland voor een verjaardag altijd maar naar een winkel gaat om een, meestal behoorlijk duur, cadeau te kopen. Alsof vriendschap afhankelijk is van de prijs van het cadeautje.” We praten over de Nederlandse cultuur waar ze 12 jaar in opgegroeid is en de reizende zeilerscultuur waar we ons nu twee jaar in bevinden. Waar het om cadeaus en bezit gaat een wereld van verschil. Van een boot, DeSaar, waar we tijdens ons eerste jaar veel mee optrokken kreeg ze een bewerkte kalebas van Tobago. Van haar beste vriendin Saar kreeg ze een fotolijstje met een wereldbolletje en een foto erin. Een vriendinnetje van de boot Nausica gaf Linde een jaar geleden voor haar verjaardag die we samen op flamingo-eiland Bonaire vierden een knuffelige flamingo sleutelhanger. Lindes mooiste oorbelletjes zitten in een klein juwelendoosje dat ze zelf in Cascais, Portugal, kocht samen met haar onderweg ontmoette vriendin Madelief van de boot Karakter. 

Het allermooiste cadeau

Dolblij is Linde met al die kleine verzamelde schatten. Klein in uitvoering en meestal kostten ze weinig of niets, maar van onschatbare waarde in Lindes ogen. De mooiste herinneringen zijn immers niet kostbaar vanwege hun aanschafprijs maar om de herinneringen die ze met zich meedragen. Trots kus ik mijn dochter welterusten. Want je dat te kunnen realiseren op je 14everjaardag is misschien wel het mooiste cadeau dat Linde zichzelf kon geven.